“Πάνω απ’ όλα είναι το καθήκον”, αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι οι Ένστολοι πόσο μάλλον οι Λιμενικοί, πως πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια των συνανθρώπων και των συνόρων μας.
Για την πλειονότητα των ανθρώπων αυτές οι μέρες είναι μέρες χαράς, γέλιων και διασκέδασης, οικογενειακών συναθροίσεων με οικεία πρόσωπα ήμερες αγάπης, φανταχτερά φώτα και για κάποιους άλλους πάλι ημέρες άδειας με κάποια εορταστική εξόρμηση ή ανάπαυση. Είναι γεγονός πως υπάρχουν πολλά επαγγέλματα που τις ημέρες των Εορτών εργάζονται, σε κάποιες όμως είναι λιγότερο εντυπωσιακές, λιγότερο φανταχτερές.
Υπάρχει όμως μια κατηγορία επαγγελμάτων και ανθρώπων που εργάζονται τις μέρες των εορτών, μένοντας μακριά από τις οικογένειές τους και συχνά σε ένα περιβάλλον που διόλου εορταστικό δεν είναι, προκειμένου όλοι οι υπόλοιποι να γιορτάσουν με ασφάλεια ή έχοντας τη σιγουριά ότι όταν υπάρχει δύσκολή κατάσταση κάποιος θα είναι εκεί να τους βοηθήσει. Η κατάσταση στις γιορτινές ημέρες έχει ένα βάρος και άγχος παραπάνω, κάνουμε ένα επάγγελμα που είναι ένα από τα δυσκολότερα, είναι πολύ δύσκολο να σε βρίσκει η αλλαγή του χρόνου επί της οριογραμμής με συναδέλφους στο σκάφος και να σώζεις ανθρώπους από την θάλασσα.
Ο λόγος για τους Συνάδελφους Λιμενικούς που βρίσκονται στην υπηρεσία 24ωρες το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους τις Άγιες ημέρες των εορτών, σε συνδυασμό με την αίσθηση της αποστολής τους, για να περάσει και αυτή η βάρδια και να πάνε όλα κατ’ ευχήν , μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους και την οικογενειακή θαλπωρή.
Είναι αυτοί που ακόμη και αν βρίσκονται λόγω των Εορτών με φίλους και συγγενείς και διασκεδάζουν, δεν παύουν να είναι σε μία συνεχής εγρήγορση και να έχουν στο μυαλό τους πάντα σε αυτή την συσκευή που λέγεται ”ΤΗΛΕΦΩΝΟ”.
Είναι άλλωστε τόσο δύσκολο να εξηγήσεις πως σε καλεί το καθήκον και πρέπει να τα αφήσεις όλα εκείνη την στιγμή και να φύγεις άμεσα διότι κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε ένα μικρό παιδί ότι πρέπει να φύγεις την ίδια στιγμή, πως δεν θα είσαι εκεί να του δώσεις το δώρο του, να τον σφίξεις στην αγκαλιά σου και να του πεις χρόνια πολλά με ένα φιλί!
Δεν ξεχνάμε ποτέ τους Συναδέλφους Λιμενικούς που δεν γνωρίζουν από ημέρες αργίας, δεν γνωρίζουν ημερομηνίες και ώρες, που είναι συνεχώς με τους σφυγμούς στα κόκκινα παραμερίζοντας πολλές φορές τις δικές τους σκέψεις και είναι πάντα εκεί ψύχραιμοι για την δική τους ασφάλεια κατά πρώτον και κατ’επέκταση για τον συνάνθρωπό τους, για να σώσουν Ζωές. Κουβαλάνε πάντα μες στις ψυχές τους το βάρος της σκληρής πραγματικότητας, όταν χάνεται άδικα μία ανθρώπινη ζωή που θα κληθούν να σώσουν, όλα τα “γιατί Θεέ μου” που κράτησαν μέσα τους κάθε φορά που αντικρίζουν την απώλεια.
Σε αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, τους αξίζει μια αναγνώριση των προσπαθειών τους. Ένα μπράβο για τις μάχες που δίνουν κάθε μέρα, για τον αγώνα που κάνουν είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Όμως αυτές τις γιορτινές ήμερες το αξίζουν λίγο περισσότερο.
Ο σκοπός του άρθρου αυτού, δεν είναι να προκαλέσει την συγκίνηση κάποιων, είναι απλά για να αποτυπώσει το δύσκολο έργο όλων των Λιμενικών και κατ’ επέκταση όλων των Ένστολων Συναδέλφων, που νυχθημερόν παλεύουν για τον συνάνθρωπο τους! Είναι για να δείξει πως οι Λιμενικοί έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης και είναι οι αφανείς ήρωες στο δύσκολο έργο που επιτελούν με υψηλά ποσοστά επιτυχιών στις επιχειρήσεις που λαμβάνουν μέρος κάτω από αντίξοες συνθήκες και με ελλειπή ανθρώπινο δυναμικό και μέσα, σε σχέση με το έργο που προσφέρουν στην Ελληνική κοινωνία.
Έτσι με το κλείσιμο να πούμε Χρόνια Πολλά και Καλή Χρόνια σε όλους τους Συναδέλφους σε όλη την Ελλάδα και σε όλα τα πόστα, με υγεία για τους ίδιους, τις οικογένειες τους και καλή δύναμη στο δύσκολο έργο που επιτελούν για την νέα χρονιά που σε λίγες μέρες έρχεται!